ဓမၼရေဝေတာရဆရာေတာ္ အရွင္ရာဇိႏၵ (ရေဝႏြယ္-အင္းမ)

တဒဂၤေအးခ်မ္းရာ
♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣

​

♦ တစ္ခါတုန္းက မုတၱာဆုိတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေလးတစ္ေယာက္ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ မုတၱာဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဆင္းရဲလွတဲ့ ပုဏၰားမိသားစုရဲ႕ သမီးေလးတစ္ေယာက္ပါ။ အတိတ္ကုသုိလ္ေၾကာင့္ ႐ုပ္ရည္ေလးက လွပေနပါတယ္။ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ မိဘေတြက ခါးကုန္းေနတဲ့ပုဏၰားတစ္ေယာက္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ခ်ေပးပါတယ္။ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ ခါးကုန္းေနတဲ့ လင္ပုဏၰားအိမ္ကို လုိက္သြားရပါတယ္။ ခါးကုန္းလင္ပုဏၰားအိမ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္မႈကိစၥေတြအျပင္ ႀကိတ္ဆုံထဲ စပါးကို ကုန္းကုန္းထည့္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ည္ေပြ႕ကုိ လက္နဲ႔ကုိင္ ကုန္းကုန္းစပါးေထာင္း ဆန္ဖြတ္ရတဲ့အလုပ္ကုိ ေန႔စဥ္ လုပ္ရပါတယ္။

♦ ဒီေတာ့ ခါးကုန္းတဲ့လင္ရယ္၊ ခါးကုန္းၿပီး ႀကိတ္ဆုံေထာင္းရတာရယ္၊ ခါးကုန္းၿပီး က်ည္ေပြ႕ကုိင္ရတာရယ္ အကုန္းသုံးမ်ဳိးနဲ႔ ေန႔စဥ္ ေပါင္းဖက္ေနရပါတယ္။ အကုန္းသုံးမ်ဳိးနဲ႔ ေန႔စဥ္ေပါင္းဖက္ေနရေတာ့ ေန႔တုိင္း စိတ္ဆင္းရဲေနရပါတယ္။ လြတ္ေျမာက္ရာ ထြက္ေပါက္ရွာတဲ့အခါ ဘိကၡဳနီမဝတ္ၿပီး ဝိပႆနာတရားအားထုတ္ေရးလမ္းေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိလုိက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လင္ေယာက်္ားကုိ ခြင့္ေတာင္းၿပီး ဘိကၡဳနီမ ဝတ္လုိက္ပါတယ္။

♦ ဘိကၡဳနီမဝတ္ၿပီး ဝိပႆနာတရားကိုအားထုတ္ေပမယ့္ စိတ္ေတြက ဟိုေရာက္ဒီေရာက္နဲ႔ စိတ္ေတြအျပင္ထြက္ေနတဲ့အတြက္ သမာဓိမရျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအားေပးတဲ့အေနနဲ႔ “ ငါလြတ္ေျမာက္သူျဖစ္ၿပီ၊ ငါလြတ္ေျမာက္သူျဖစ္ၿပီ ”လို႔ ႏွဳတ္ကရြတ္ဆိုရင္း ဝိပႆနာတရားကို ဆက္လက္ ႀကိဳးစားအားထုတ္လိုက္တာ ပဋိသမိၻဒါဥာဏ္ေလးပါးနဲ႔ အရဟတၱဖုိလ္ကိုရရွိၿပီးု ရဟႏၱာျဖစ္သြားပါတယ္။

♦ ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီးေတာ့ေအာက္ပါအတိုင္း ဝမ္းသာစကားကို ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး က်ဴးရင့္လုိက္ပါေတာ့တယ္။
“ ငါဟာ ခါးကုန္းတဲ့လင္၊ ခါးကုန္းေထာင္းထုရတဲ့ဆံု၊ ခါးကုန္းကိုင္ရတဲ့ က်ည္ေပြ႕ဆိုတဲ့ အကုန္းသံုးမ်ိဳးတို႔ကေန အလြတ္ေျမာက္ႀကီး လြတ္ေျမာက္သူျဖစ္သြားၿပီ၊
ဘဝေတြကိုေဆာင္တတ္တဲ့ တဏွာကို အရဟတၱမဂ္နဲ႔ အၾကြင္းမဲ့ပယ္သတ္လိုက္လို႔ ပဋိသေႏၥၥၶ
ေနျခင္း ေသျခင္းေတြမွလည္း လြတ္ေျမာက္သူျဖစ္သြားပါၿပီ။
(ေထရီအ႒ကထာ၊ မုတၱာေထရီဝတၳဳ၊ ႏွာ ၁၄၊ ၁၅)

​

♦ မုတၱာအမ်ဳိးသမီးေလးဘဝကလည္း ခါးကုန္းတဲ့လင္နဲ႔ ေပါင္းေနရလုိ႔ စိတ္ဆင္းရဲရတာကတစ္မ်ဳိး၊ ခါးကုန္းကုန္းၿပီး က်ည္ေပြ႕ကုိင္၊ ခါးကုန္းကုန္းၿပီး ဆန္ဖြတ္ရတဲ့ ကုိယ္ဆင္းရဲရတာကတစ္မ်ဳိး၊ အကုန္းသံုးမ်ဳိးနဲ႔ ေန႔စဥ္စိတ္ဆင္းရဲေနရတာပါ။ ေတြး႐ုံနဲ႔တင္ မသက္သာလွပါဘူး။ သတ္ေသဖို႔လမ္းေၾကာင္း၊ ထြက္ေျပးဖုိ႔လမ္းေၾကာင္း၊ ကြာရွင္းဖုိ႔ လမ္းေၾကာင္း စတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြကို မေရြးဘဲ အတိတ္ပါရမီေတြေၾကာင့္ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကုိ ေရြးလုိက္ႏုိင္ပါတယ္။ လမ္းေၾကာင္းမွန္သြားတဲ့အတြက္ ထာဝရ ေအးခ်မ္းသြားေတာ့တာပါ။

♦ အတိတ္ပါရမီပါခဲ့တဲ့သူေတြဟာ အေျခအေနအရ အခက္အခဲအက်ပ္အတည္းနဲ႔ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲေရာက္ေနရင္ေတာင္ လမ္းေၾကာင္းေတြဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား လမ္းေၾကာင္းမွန္ကိုေရြးမိတတ္တာ သဘာဝတစ္ခုပါ။

♦ တကယ္လုိ႔ ကုိယ္က ပါရမီနည္းေသးလုိ႔ မုတၱာေထရီလုိ ထာဝရေအးခ်မ္းရာကို မလွမ္းႏုိင္ေသးရင္ေတာင္ တဒဂၤေအးခ်မ္းရာကုိေတာ့ ရွာလုိ႔ရပါတယ္။ တဒဂၤနဲ႔ ထာဝရ ေအးခ်မ္းဖုိ႔အတြက္ေတာ့ လမ္းေၾကာင္းေတြက ေလးငါးေၾကာင္း ရွိမေနခဲ့ပါဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “ ဧကာယေနာ မေဂၢါ= တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ သတိပ႒ာန္ ဝိပႆနာ တစ္လမ္းပဲ ရွိပါတယ္ “လို႔ ေဟာၾကားထားပါတယ္။ တဒဂၤေအးခ်မ္းဖုိ႔အတြက္ တစ္ေန႔ကို နာရီဝက္ေလာက္ေလး ေန႔စဥ္တရားထုိင္ျဖစ္ဖို႔ပါ။

​ ♦ စထုိင္ထုိင္ခ်င္းေတာ့ ေအးခ်မ္းမႈကို ခ်က္ခ်င္း ရခ်င္မွ ရမွာပါ။ ထုိင္စမွာ စိတ္ေတြက ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ ဂနာမၿငိမ္နဲ႔ ေယာက္ယက္ခတ္ေနမွာပါ။ ၿပီးေတာ့ ခဏေနျပင္ခ်င္လိုက္နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ကလည္း မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနမွာပါ၊ တစ္ေန႔ နာရီဝက္ တရားထုိင္တာေလးကို စျဖစ္သြားေအာင္ ပထမအေလ့အက်င့္ လုပ္ယူရပါမယ္။ ေလ့က်င့္ပါမ်ားသြားရင္ စြဲသြားတာမ်ားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္ကေလးတစ္ခုေတာ့ယူၿပီး ေလ့က်င့္ ယူရပါမယ္။

♦ ဒီေနရာမွာ ထုိင္တဲ့ပုံစံကလည္း အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုအေနနဲ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ထုိင္တဲ့ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ပုံစံစုံ ထုိင္ၾကည့္ရမွာပါ။ အဲဒီအထဲကမွ ကုိယ္နဲ႔ သပၸါယသင့္မယ့္ အဆင္ေျပမယ့္ ထုိင္တဲ့ပုံစံတစ္ခုခုကို ေရြးၿပီး အၿမဲထုိင္သြားရမွာပါ။ ထုိင္တဲ့ပုံစံေတြက တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အဆင္ေျပပုံျခင္း မတူပါဘူး။ သူက က်ဳံ႕က်ဳံ႕ထုိင္တာ အဆင္ေျပေပမယ့္ ကုိယ္နဲ႔က် ေျပခ်င္မွ ေျပမွာပါ။ ကုိယ္က တင္ပလႅင္ေခြထုိင္မွ အဆင္ေျပရင္ တင္ပလႅင္ေခြပဲ ထုိင္ရမွာပါ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ သက္သက္သာသာနဲ႔ ၾကာရွည္ထုိင္ႏုိင္တဲ့ ပုံစံကုိ ေရြးခ်ယ္ရမွာပါပဲ။ ထုိင္တဲ့ပုံစံက်နလုိ႔ ခႏၶာကုိယ္ မလႈပ္မယွက္ ၿငိမ္က်သြားၿပီး မွတ္စရာ အာ႐ုံေပၚမွာ မွတ္သိစိတ္က တည့္တည့္က်ေနတဲ့အတြက္ စိတ္ကေလးက ေအးခ်မ္းသြားေတာ့တာပါ။ ခႏၶာကုိယ္ေလး မလွဳပ္မယွက္ ၿငိမ္က်ေနတာေလးကလည္း တရားထိုင္မွဳအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္သလို စိတ္ေအးခ်မ္းမႈအတြက္လည္း တစ္စိတ္တေဒသ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစပါတယ္။

​ ♦ ဒီေတာ့ တဒဂၤစိတ္ေအးခ်မ္းဖုိ႔အတြက္ နာရီဝက္ ေန႔စဥ္ တရားထုိင္တာေလးကို အေလ့အက်င့္ လုပ္သြားရမွာပါ။ ဘယ္အခ်ိန္တရားထုိင္ထုိင္ အဆင္ေျပပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မနက္အိပ္ရာထ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ၿပီးတဲ့အခါ ထုိင္တာေလးက ပုိအဆင္ေျပတဲ့သေဘာ ရွိပါတယ္။ မနက္ အိပ္ရာထဆိုေတာ့ အျပင္အာ႐ုံေတြနဲ႔လည္း မေတြ႕ရေသးတဲ့အတြက္ စိတ္ကေလးက ၾကည္ေနတာ မ်ားပါတယ္။ ဘဝတစ္ေန႔တာကို အာရံုေကာင္းနဲ႔စလိုက္တဲ့သေဘာပါ။

♦ ဘဝတစ္ေန႔တာရဲ႕ ျဖတ္သန္းမႈက အာ႐ုံေကာင္းနဲ႔စေတြ႕လိုက္ဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ မႏွစ္သက္စရာအာရံုေတြနဲ႔ စေတြ႕လိုက္ရရင္ အဲဒီေန႔အတြက္ ေနရထုိင္ရတာ သက္သက္သာသာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အျမဲတမ္း အာ႐ုံေကာင္းေတြ ေတြ႕ဖုိ႔လည္း မလြယ္ပါဘူး။ မေကာင္းတဲ့ အာ႐ုံတစ္ခုေၾကာင့္ မေက်နပ္စိတ္ကေလးျဖစ္ေနရင္ စိတ္ပူေလာင္ေတာ့တာပါပဲ။ စိတ္ပူေလာင္မႈျဖစ္တဲ့အခါ ကုိယ့္မွာရွိတဲ့ပိုက္ဆံေတြ ပုိင္ဆုိင္မႈေတြကလည္း ဘယ္လိုမွ မကူညီႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္လည္း ေတြးေၾကာေတြ ရွည္ေနတတ္ပါတယ္။ ေတြးေၾကာက အိပ္ရာထဲအထိပါလာရင္ အိပ္မရေတာ့ပါဘူး။ မေက်နပ္တဲ့ ေတြးေၾကာေၾကာင့္ အိပ္မရတာက ပုိစိတ္ဆင္းရဲဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ အိပ္ခ်ိန္အျပည့္အဝ မရတဲ့အတြက္ က်န္းမာေရးလည္း ထိခိုက္ပါတယ္။ က်န္တဲ့အခ်ိန္ မေက်နပ္တဲ့ ေတြးေၾကာရွည္ေနရင္ အလုပ္တစ္ခု ထလုပ္ၿပီး အေတြးကို ေရွာင္လႊဲလုိ႔ရပါေသးတယ္။ အိပ္ရာထဲက်ေတာ့ ထလုပ္လုိက္ရင္လည္း အိပ္ေရးပ်က္ဖုိ႔ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။

♦ အမွန္ေတာ့ ည ၉ နာရီထုိးရင္ ဖုန္းေတြသိပ္မေျပာေတာ့တာ ေကာင္းပါတယ္။ ဖုန္းေျပာရင္း မေက်နပ္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းေလာက္ ကံဆိုးစြာၾကားလိုက္ရရင္ ည အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ပါဘူး။ ေက်နပ္တဲ့စကားတစ္ခြန္း ၾကားလုိက္ရျပန္ရင္လည္း ေက်နပ္ၿပီးေပ်ာ္လုိ႔မဆုံးနဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ည ဖုန္းေျပာတာကလည္း သတိထားစရာပါပဲ။ မေက်နပ္စိတ္ဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအးခ်မ္းမႈကို သိပ္ဖ်က္ဆီးတာပါ။ ဝိပႆနာသေဘာအရဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီမေက်နပ္ စိတ္ကေလးကိုပဲ ႐ႈရမွာပါ။ ႐ႈတယ္ဆုိတာ မေက်နပ္စိတ္ကေလးကို သတိဦးစီးတဲ့စိတ္နဲ႕ စူးစူးစုိက္စုိက္ကေလး သိလုိက္တာပါပဲ။

♦ အထူးသျဖင့္ေတာ့ မေက်နပ္တဲ့စိတ္ကေလးက ဘယ္လုိလဲ၊ ဘယ္လုိေလး ျဖစ္ေနတာလဲဆုိၿပီး သေဘာေလးအထိ သိေအာင္ မွတ္ရမွာပါ။ “ မေက်နပ္စိတ္ ျဖစ္တယ္၊ ျဖစ္တယ္ ”ဆုိၿပီး မွတ္ရမွာပါ။ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ မွတ္ရင္ မွတ္ရတာ ပိုမွတ္လို႔ ေကာင္းပါတယ္။ မွတ္တဲ့အခါမွာ မေက်နပ္တဲ့ စိတ္ကေလးက ေပ်ာက္ခ်င္ေပ်ာက္မယ္။ မေပ်ာက္ခ်င္ မေပ်ာက္ဘူး။ ေပ်ာက္တာ မေပ်ာက္တာ သူ႔အလုပ္ပါ။ မွတ္ရမွာက ကုိယ့္အလုပ္ပါ။ မွတ္ေနရင္ တရားအားထုတ္ေနတာပါပဲ။ ဒီလုိပါပဲ။ ေလ့က်င့့္ယူရမွာပါပဲ။

♦ စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ေတြးေၾကာရွည္ေနၿပီး အိပ္မေပ်ာ္တတ္တဲ့ ဒီသေဘာေလးကို သိၿပီး ကုိယ္ကလည္း တစ္ဖက္လူ ေတြးေၾကာရွည္ၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္ေစတဲ့ စကားကုိ မေျပာျဖစ္ဖုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိထားစရာလည္း ျဖစ္သြားပါတယ္။ အိပ္မေပ်ာ္တာကလည္း လူကို ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတာပါ။ ညအိပ္ခါနီး ျပင္းထန္တဲ့မေက်နပ္စိတ္ ျဖစ္လာတဲ့အခါ အိပ္ေဆးေသာက္ေပမယ့္လည္း အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္မွ ေပ်ာ္တာပါ။ တရားမွတ္ဖုိ႔က်ေတာ့လည္း ခက္ေနတတ္ပါတယ္။ မေက်နပ္စိတ္ကေလးက ရင္ထဲမွာေငြ႕ေငြ႕, ေငြ႕ေငြ႕နဲ႔ ေလာင္ေနတာပါ။ ဒီေတာ့ အိပ္မရေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မ်ား အသက္ထြက္သြားခဲ့ရင္ေတာ့ ဒုကၡပါပဲ။

♦ သာမန္အိပ္မေပ်ာ္ရင္ေတာင္ ေတြးမိေတြးရာ ေလွ်ာက္ေတြးေနၿပီး အေတြးဆိုးေတြကို ေတြးမိေနတတ္ပါတယ္။ အေတြးဆိုးေတြ ေတြးျဖစ္ေနတာဟာ ေနရင္းထိုင္ရင္း အိပ္ရာေပၚမွာ အကုသိုလ္ေတြ မျဖစ္ခ်င္ဘဲနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ေနရတဲ့သေဘာပါ၊ မတန္ပါဘူး။ လူကုိ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတဲ့ ညတစ္ညပါပဲ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ကိုယ္ျဖစ္ေနတဲ့ဒုကၡကိုပဲ အာ႐ုံျပဳၿပီး ေနာင္ကုိယ္ေျပာမယ့္ စကားေတြအတြက္ သတိထားစရာအျဖစ္ပဲ အျမတ္ထုတ္ရေတာ့မွာပါ။

♦ လူဆုိတာကေတာ့ ကုိယ့္အာ႐ုံေလးေတြနဲ႔ကုိယ္ လြင့္ေနၾကတာပါပဲ။ တခ်ဳိ႕က ပရဟိတ လုပ္ေနတာေလးေတြနဲ႔ လြင့္ေနတယ္။ တခ်ဳိ႕က မနက္ေစာေစာ ငွက္စာ ေကြၽးတာေလးေတြနဲ႔ လြင့္ေနတယ္။ တခ်ဳိ႕က် ေခြးစာေကြၽးတာ၊ ပန္းပင္စုိက္တာ၊ ခရီးသြားတာ၊ စာသင္တာ၊ ေသြးလွဴတာ၊ လက္ကိုင္ပဝါေလးေခါက္ ေရေမႊးဆြတ္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရားကို ပူေဇာ္တာ။ ျမတ္စြာဘုရားကို ၾကာပန္းကပ္တာ၊ ႏွင္းဆီပန္းကပ္တာ စသည္ျဖင့္ ကုိယ့္အာ႐ုံေလးေတြနဲ႔ ကုိယ္ လြင့္ေနၾကတာပါပဲ။

♦ မနက္ေစာေစာ ငွက္ကေလးေတြ အစာေကြၽးေနတဲ့အခ်ိန္ေလးဟာ ကုိယ့္အတြက္ တဒဂၤေအးခ်မ္းမႈေလးပါ။ တစ္ဖက္က စိတ္ေအးခ်မ္းမႈေတြ ျဖစ္ေနသလုိ တစ္ဖက္ကလည္း ပါရမီကုသုိလ္ေတြ ျဖစ္ေနတာပါ။ တကယ့္ကို ေက်နပ္စရာအခ်ိန္ေလးပါ။ ကုိယ္ႏွစ္သက္တဲ့ ေရေမႊးေလးဝယ္ၿပီး လက္ကုိင္ပဝါေလးေခါက္ၿပီး ေရေမႊးဆြတ္ ညစဥ္ ျမတ္စြာဘုရားကို ပူေဇာ္ ရတာေလးကလည္း တဒဂၤေအးခ်မ္းမႈေလးပါပဲ။ GUCCI တလွည့္၊ Calvin Klein တလွည့္၊ CHANEL တလွည့္ စသည္ျဖင့္ တံဆိပ္တစ္မ်ဳိးဆီ ေျပာင္းေျပာင္းဝယ္ၿပီး ပူေဇာ္လည္း ေက်နပ္စရာပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ကုိယ္လြင့္ေနတဲ့ အာ႐ုံေလးေတြက တစ္ဖက္လူကို အိပ္မေပ်ာ္မျဖစ္ေစဖုိ႔ပါဘဲ။ ကိုယ္ကေတာ့ ေပ်ာ္ေန ေက်နပ္ေနၿပီး တစ္ဖက္လူမွာေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ လြင့္ေမ်ာမႈေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္ ျဖစ္ေနျပန္ရင္လည္း အဆင္မေျပပါဘူး။

♦ ဘဝတစ္ခုရဲ႕ ဝင္သက္ထြက္သက္ေတြက ပင္ပန္းတဲ့ ရွဴရွဳိက္မွဳေတြပဲ မ်ားပါတယ္။ ဝင္သက္ထြက္သက္ တခ်ဳိ႕ကိုေတာ့ ခဏပဲျဖစ္ျဖစ္ ေအးခ်မ္းတဲ့ ရွဴရွဳိက္မွဳေလးေတြအျဖစ္ အေတြးအသိေလးနဲ႔ ရွာရမွာပါ။ တကယ့္ဘဝတုိတုိေလးမွာ အခ်ိန္မေရြး ေသသြားႏုိင္တယ္ ဆုိေတာ့ မေသခင္ေလးမွာ စိတ္ပူေလာင္မႈေတြ နည္းႏုိင္သမွ် နည္းၿပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ဘဝကိုျဖတ္သန္းသြားႏုိင္ဖုိ႔ပါပဲ။

♦ တကယ္ေတာ့ နာရီဝက္တရားထုိင္ခ်ိန္ေလးဟာ ကိုယ့္ဘဝရဲ႕ေအးခ်မ္းရာ သီးျခား ကမာၻေလးတစ္ခုပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕တစ္ဘဝ တစ္ကမာၻေလးထဲမွာ အေဖၚဆိုလို႔ အရွဳခံအာရုံရယ္ ရွဳသိစိတ္ရယ္ပဲ ရွိပါတယ္။ ဘယ္သူမွမရွိပါဘူး။ ဘယ္သူမွမရွိတဲ့အတြက္ ေအးခ်မ္းေနပါတယ္။ တကယ့္ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ေအးခ်မ္းရာ ကမာၻေလးတစ္ခုပါ။

ဘာပဲေျပာေျပာေလ၊ တဒဂၤေအးခ်မ္းဖုိ႔ မနက္ပုိင္းေလးမွာ ေန႔စဥ္ နာရီဝက္ေလး တရားထုိင္ျဖစ္ဖုိ႔ပါပဲေလ။

ဓမၼရေဝေတာရဆရာေတာ္ အရွင္ရာဇိႏၵ (ရေဝႏြယ္-အင္းမ)

က်မ္းကိုး
၁။ ေထရီဂါထာအ႒ကထာနိႆယ၊ ေဒၚကုသလဝတီ။
၂။ ေထရီဘာသာျပန္၊ လယ္တီပ႑ိတဦးေမာင္ႀကီး။
၃။ ေထရီေထရာ ရဟႏၲာပုဂိၢဳလ္ႀကီးမ်ား၊ ဝဏၰသီရိ။
၄။ ေထရီေထရာ၊ ေလးၿမိဳင္။

News Watch ေစာင့္ၾကည့္သတင္းဂ်ာနယ္၊

bwar99.blogspot.com

Top of Form