ေယာ ဆရာေတာ္ႀကီး

     အဆိပ္ေျဖေဆး

♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣

♦ သတိ၊ ေမတၱာ၊ ဤႏွစ္ျဖာ၊ လူ႕ရြာ အဆိပ္ေျဖ ♦

   သတိနဲ႔ေမတၱာဟာ လူ႔ေလာကမွာ အဆိပ္ေျဖေဆးပါ။ သတိဆိုတာက အမွန္ျမင္မွသာလွ်င္ ရႏိုင္တယ္။ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း တည့္ေအာင္ ေနနည္းကိုလည္း ျပတယ္။ တစ္ေယာက္တည္း မတည့္လို႔ ဒုကၡေရာက္ရတာလည္း အမ်ားႀကီး။ သတိဆိုတာ အမွန္ျမင္မွေပၚလာတယ္။ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ေနနည္းကို ျပတယ္။ ေမတၱာဆိုတာ ခႏၱီအားေကာင္းမွ ရႏိုင္တယ္။ အမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံတဲ့အခါ အမ်ားႏွင့္ တည့္ေအာင္ ေနနည္းကို ျပတယ္။ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းလည္း တည့္မယ္ဆိုရင္ အမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ အမ်ားႏွင့္လည္း တည့္မယ္ အဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ စြမ္းအားဆိုတာ ရေရာ့ေပါ့။ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေလာကႀကီးအတြင္းမွာ ေနႏိုင္ၾကမွာပါ။ ပစၥဳပၸန္တည္ၿငိမ္ေတာ့ ေနာင္ေရးအတြက္လည္း စိတ္ေအးရၿပီးသားပါ။

ဒါေၾကာင့္ ……

♦ အမွန္ျမင္ကာ၊ သတိပါ၊ ရႊင္ေပ်ာ္အားတက္ေပ ♦

   သတိဆိုတဲ့ အခ်ိန္ထိန္းကိရိယာ၊ အာရုံထိန္းကိရိယာ၊ စိတ္ထိန္းကိရိယာေတြရဖို႔က်ေတာ့ အမွန္ျမင္ဖို႔လိုတယ္။ ေစာေစာပိုင္းေတာ့ ခပ္ႀကဲႀကဲေပါ့။ စားတယ္၊ ေသာက္တယ္၊ ေနတယ္၊ ထိုင္တယ္၊ သြားတယ္၊ လာတယ္၊ ျမင္တယ္၊ ၾကားတယ္ စတဲ့ ကိစၥခပ္သိမ္းမွာ သတိအမွတ္ကေလးနဲ႔ အကြက္ခ်ၿပီးေတာ့ သြားေတာ့ မွတ္ဖန္မ်ားေတာ့ ေနာက္ပိုင္း ေရွ႕ႏွင့္ေနာက္ ဆက္စပ္မိသြားမွာပါ။ သတိေတြဟာ အားေကာင္းသြားမွာပါ။ သတိဆိုတဲ့ အဆိပ္ေျဖေဆး ပိုင္ၿပီးေတာ့ သြားမွာပါ။

♦ ခႏၱီခိုင္မိ၊ ေမတၱာရ၊ မုခ်ေအးခ်မ္းမွာ ♦

   သည္းခံတဲ့၊ ခြင့္လႊတ္တဲ့၊ သေဘာထားႀကီးတဲ့၊ နစ္နာခံတဲ့၊ စြန္လႊတ္တတ္ပါတယ္ေခၚတဲ့ ခႏၱီဆိုတဲ့ အမာခံအားေကာင္းမွ ေမတၱာဆိုတဲ့ အဆိပ္ေျဖေဆး လက္ကိုင္သံုးႏိုင္မွာ။ `သတိကိုကိုင္ ကိုယ့္ကိုႏိုင္ ႀကံ့ခိုင္စြမ္းအားျပည့္ဝမယ္` သတိကို ကိုင္မွ ကိုယ့္ကို ႏိုင္မယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရွဳံးေပးရတာ နည္းမွ မနည္းေတာ့ပဲ။ အဲဒီ သတိဆိုတဲ့ အဆိပ္ေျဖေဆးေလးကို ကိုင္ထားတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏိုင္လာတယ္။ ႀကံ့ခိုင္တယ္၊ စြမ္းအားေတြ ျပည့္ဝတယ္။ အမ်ားတကာ ခလုတ္တိုက္ေခ်ာ္လဲၿပီးေတာ့မွ ဣေျႏၵပ်က္စြာ သြားေနရတဲ့ လမ္းမွာ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္ ေအးခ်မ္းစြာႏွင့္ ခလုတ္မထိ၊ ေဘးမထိဘဲႏွင့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း စြမ္းအားအျပည့္နဲ႔ သြားႏိုင္တယ္။

   `ေမတၱာကိုပိုင္ သူ႕ကိုႏိုင္ ႀကံ့ခိုင္ေအးျမ` တဲ့။ ေမတၱာကို ကိုင္ေတာ့ သူ႕ကို ႏိုင္တယ္။ သတိကို ကိုင္ေတာ့ ကိုယ့္ကို ႏိုင္တယ္။ ေမတၱာကို ကိုင္ေတာ့ သူ႕ကို ႏိုင္တယ္။ သူဆိုတာက တစ္ပါးေသာ သက္ရွိ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါေတြအားလံုး သူေတြခ်ည္းပဲေပါ့။ မိမိ ရွာေဖြစုေဆာင္းထားတဲ့ ပစၥည္းအကုန္လံုး သူေတြခ်ည္းပဲေပါ့။ အဲဒီသူ အကုန္လံုးကို ေမတၱာက ႏိုင္တယ္။ ပစၥည္းကို အသံုးခ်ေတာ့လည္း ေမတၱာပံုစံေလးနဲ႔။ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာစြမ္းအား အျမတ္ေတြက်န္ေအာင္ အသံုးခ်တဲ့အတြက္ လက္ထဲက ပစၥည္းကုန္သြားေပမယ့္ မကုန္တဲ့ တရားက်န္ေအာင္ သံုးတတ္ပါတယ္။

   `ေမတၱာကိုပိုင္ သူ႕ကိုႏိုင္ ႀကံ့ခိုင္ေအးျမေပ။ တစ္ေယာက္တည္းပင္ စြမ္းအားအျပည့္ တည့္လိုဘိ သတိျဖင့္သာေန`

   တစ္ေယာက္တည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္နဲ႔ စြမ္းအားအျပည့္နဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း တည့္တည့္ ရႈိက္ရႈိက္ေနခ်င္ရင္ တစ္ေယာက္တည္း တည့္ခ်င္ရင္ တစ္ေယာက္တည္း စြမ္းအားအျပည့္နဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနခ်င္ရင္ သတိကို လက္မလြတ္ပါေစနဲ႔။

   `တစ္ေယာက္တည္းပင္ စြမ္းအားအျပည့္ တည့္လိုဘိ၊ သတိျဖင့္သာေန၊ အမ်ားတကာ ဆက္ဆံရာ ေမတၱာပါမွ အဆင္ေျပ`

   ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ ဘယ္သူမွ မကင္းႏိုင္ၾကဘူး။ ေမတၱာသာ မပါဘူးဆိုရင္ ေလာကအတြင္းမွာ `မတဲ့အတူေန` ဆိုတဲ့အတိုင္း မလႊဲသာလို႔သာ ဆက္ဆံရမယ္။ ေအးခ်မ္းမႈရၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

   ဒါေၾကာင့္ ေမတၱာဆိုတဲ့ အဆိပ္ေျဖေဆးေလး လက္ခံသံုးစြဲလိုက္မယ္ဆိုရင္ အမ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ အကုန္လံုး အဆင္ေျပတယ္။ စြမ္းအားေတြရတယ္။ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္ေအးခ်မ္းစြာ ဘဝခရီးသြားႏိုင္မယ္။

ဒါေလးေတာ့ လိုက္ဆိုၾကေပါ့ …..

-       သတိ၊ ေမတၱာ၊ ဤႏွစ္ျဖာ၊ လူ႕ရြာအဆိပ္ေျဖ။

-       အမွတ္ၿမဲေသာ္၊ သတိေခၚ၊ ရႊင္ေပ်ာ္အားတက္ေပ။

-       ခႏၱီခိုင္မွ၊ ေမတၱာရ၊ မုခ်ေအးခ်မ္းေပ။

-       သတိကိုကိုင္၊ ကိုယ့္ကိုႏိုင္၊ ႀကံ့ခိုင္စြမ္းအားျပည့္ဝေပ။

-       ေမတၱာကိုပိုင္၊ သူ႕ကိုႏိုင္၊ ႀကံ့ခိုင္ ေအးျမေပ။

-       တစ္ေယာက္တည္းပင္၊ စြမ္းအားအျပည့္၊ တည့္လိုဘိ၊ သတိျဖင့္သာေန။

-       အမ်ားတကာ၊ ဆက္ဆံရာ၊ ေမတၱာပါမွ အဆင္ေျပ။

တိပိဋကဓရ ဘဒၵႏၱသိရိႏၵာဘိဝံသ

ေယာ ဆရာေတာ္ႀကီး

(ေမတၱာကိုင္စြဲေအာင္ရၿမဲ တရားေတာ္မွ)

bwar99.blogspot.com