ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္

ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာၾကားေသာ ကထိန္ဒါန အက်ိဳးတရား

   ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာၾကားေသာ ကထိန္ဒါန အက်ိဳးတရား

♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣

   တန္ေဆာင္းမုန္းလသည္ မိုးအကုန္ ေဆာင္းအကူး ျဖစ္သလို

ျမန္မာလူမ်ိဳး ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔၏ တစ္ႏွစ္မွာ တစ္လ၊ တစ္လမွာ တစ္ႀကိမ္၊

တစ္ႀကိမ္မွာ တစ္ေက်ာင္းဆိုသကဲ့သို႔ လျမတ္တန္ေဆာင္းမုန္းလတြင္

ျမတ္ေသာကထိန္သကၤန္းမ်ား ကပ္လွဴပူေဇာ္ပြဲမ်ားကို ၿမိဳ႕ရြာအသီးသီးတြင္

ဆင္ႏႊဲက်င္းပေလ့ရွိေပသည္။

ကထိန္သကၤန္း ကပ္လွဴရန္အေၾကာင္း ျဖစ္ေပၚလာပံု …..

   ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သာဝတၳိျပည္ ေဇတဝန္က်ာင္းေတာ္၌

သီတင္းသံုးေတာ္မူေသာအခါ ဘဒၵဝဂၢီသံုးက်ိပ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္

ျမတ္စြာဘုရားအား ဖူးေျမာ္ရန္အလို႔ငွာ ဝါကြ်တ္ေသာအခါသမယ၌

ေကတျပည္မွ ေျခလ်င္ခရီးျဖင့္ ၾကြလာေတာ္မူၾကပါသည္။

   လမ္းခရီး၌ မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းသျဖင့္ ရဟန္းတို႔သည္

မိုးေရမ်ား စိုစြတ္ၾကကုန္ေပသည္။ ရဟန္းမ်ား မိုးေရစိုေသာ သကၤန္းမ်ားျဖင့္

ျမင္ရသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ပုရိမာဂါကပ္ျခင္းႏွင့္

ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းတို႔အား ကထိန္ခင္းခြင့္ျပဳေၾကာင္း ပညတ္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

   ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ကထိန္ခင္းထိုက္ေသာ ရဟန္းႏွင့္ ကထိန္မခင္းထိုက္ေသာ

ရဟန္းတို႔ကိုလည္း မဟာဝါအ႒ကထာ ပါဠိေတာ္တြင္ ယခုကဲ့သို႔ ေဟာ္ေတာ္မူေပသည္။

ကထိန္မခင္းထိုက္ေသာ ရဟန္း …

   (၁) ကထိန္သကၤန္း ျဖစ္ေပၚရာေက်ာင္း၌ ဝါမဆို၊ ဝါမကပ္ေသာ ရဟန္း။

   (၂) ပုရိမဝါ ဝါဆိုဝါကပ္ေသာ္လည္း ဝါက်ိဳးဝါပ်က္ေသာ ရဟန္း။

        (ဝါက်ိဳး ဝါပ်က္ဆိုသည္မွာ ဝါဆိုဝါကပ္ေသာ ေက်ာင္းသခၤန္းမွ

ညအိပ္ခရီးထြက္ရာတြင္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ထံ ဝါပန္မႈ မျပဳေသာ ရဟန္း၊

ဝါပန္ေသာ္လည္း ဝါပန္ရန္ ေက်ာ္လြန္ခဲ့ေသာ ရဟန္းမ်ိဳးကို ဝါက်ိဳးဝါပ်က္

ရဟန္းမ်ိဳးဟု ေခၚေပသည္။)

   (၃) သီတင္းကြ်တ္ လျပည့္ေန႔၌ မဟာပဝါရဏာအခ်ိန္တြင္ ပဝါရဏာမျပဳေသာရဟန္း။

   (၄) မစၦိမဝါဆိုေသာ ရဟန္း။

   (၅) လံုးဝ ဝါမဆို ဝါမကပ္ေသာ ရဟန္း။

   (၆) ပုဗၺကရဏ စေသာ ကထိန္ခင္းထိုက္ေသာ အဂၤါရွစ္ပါးႏွင့္ မျပည့္ေသာ ရဟန္း။

   (၇) ကထိန္ခင္းျခင္းငွာ မစြမ္းႏိုင္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ကထိန္မခင္းထိုက္ေသာ

ရဟန္းတို႔ ျဖစ္သည္။

ကထိန္ခင္းထိုက္ေသာ ရဟန္း …

   (၁) ပုရိမ ဝါကြ်တ္ၿပီး ပထမ မဟာပဝါရဏာေန႔၌ ပဝါရဏျပဳေသာ ရဟန္း။

   (၂) ပုရိမ ဝါမက်ိဳးမပ်က္ေသာ ရဟန္း။

   (၃) ပုဗၺကရဏ စသည္ကို သိျခင္း စေသာ အဂၤါရွစ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္း။

   (၄) သံဃာတ ဝိနည္းကံႏွင့္ ညွပ္ကမၼဝါစာဖတ္၍ ေပးေသာ ကထိန္ခင္းရန္

သကၤန္းခံယူရရွိေသာ ရဟန္း။

   (၅) ကထိန္ခင္းရန္ စြမ္းႏိုင္ေသာ ရဟန္း စသည္တို႔ ျဖစ္သည္။

   ကထိန္ခင္းျခင္းသည္ ကထိန္ခင္းေသာ ကထိန္အလွဴရွင္မ်ားသာမက

ကထိန္သကၤန္းအလွဴခံေသာ ရဟန္းမ်ားသည္ ကထိန္အက်ိဳး တရားငါးပါး ရရွိေပသည္။

   ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ ဆိုရုိးစကား ရွိေပသည္။ သကၤန္းမွာ ကထိန္၊ ေက်ာင္းမွာ သိမ္ ျဖစ္ေပသည္။

ကထိန္ခင္းျခင္းသည္ တစ္ႏွစ္မွာ တစ္လ၊ တစ္လမွ တစ္ႀကိမ္၊ တစ္ႀကိမ္မွာ တစ္ေက်ာင္း

ဆိုသကဲ့သို႔ ျမတ္ေသာကထိန္သကၤန္းကို ကပ္လွဴပြဲမ်ားကို တန္ေဆာင္းမုန္းလဆန္း ၁ ရက္မွ

လျပည့္ေန႔တိုင္ က်င္းပေလ့ရွိၾကေပသည္။

ကထိန္အက်ိဳးတရားငါးပါးအား ေဖာ္ျပေပးအံ့ …

   (၁) အနာမႏၱစာရ - ထင္ရွားေသာ ရဟန္းအား မပန္ၾကားဘဲ

ရပ္ရြာအတြင္းသို႔ သြားလာႏိုင္သည္။

   (၂) အသမာဒါနစာရ - အဓိ႒ာန္တင္ထားေသာ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းႀကီးႏွင့္

ညဥ့္ကင္း ေနႏိုင္ျခင္း။

   (၃) ဂဏေသာ ဇုန - (မဖြယ္မရာ ပင့္ဖိတ္သည့္) ဂဏေဘာဇဥ္ကို

ဘုဥ္းေပးေသာ္လည္း အာပတ္ (အျပစ္) မသင့္ေပ။

   (၄) ယာဝဒတၳစီဝရ - အဓိ႒ာန္ ဝိကပၸနာ မျပဳဘဲ သကၤန္းကို

အလိုရွိသေလာက္ ထားႏိုင္သည္။

   (၅) ေယာစတတၳစီဝ ရုပၸါဒ - ကထိန္ခင္းရာေက်ာင္း၌ ျဖစ္ေပၚေသာ သံဃိကသကၤန္းကို

ရပိုင္ခြင့္ရွိျခင္း စေသာ အခ်က္တို႔ကို အလွဴခံေသာ ကထိန္အာနိသင္ ရွိေသာ

ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား ရရွိေပမည္။

ကထိန္သကၤန္းလွဴေသာ အလွဴရွင္မ်ား ရရွိေသာ အက်ိဳးတရားငါးပါး ရွိေပအံ့ …

   (၁) မည့္သည့္အရပ္ကိုပဲ သြားေစကာမူ အေႏွာက္အယွက္မရွိ

ေဘးကင္းစြာ သြားႏိုင္သည္။

   (၂) မိမိပိုင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ရန္သူမ်ိဳးငါးပါး မဖ်က္ဆီးႏိုင္ျခင္း။

   (၃) ဥစၥာပစၥည္း ရွာေဖြရာတြင္ သူတကာတို႔ထက္ လြယ္ကူစြာ ရရွိျခင္း။

   (၄) မိမိပိုင္ပစၥည္းမ်ား ဆံုးရွဳံးမႈ မရွိဘဲ တိုးပြားဖို႔သာရွိျခင္း။

   (၅) လူသာမန္တို႔ မသံုးေဆာင္ႏိုင္ေသာ အစားအေသာက္မ်ားကို

စားေသာက္ႏိုင္ၿပီး အစားအေသာက္ေၾကာင့္ ေဘးမျဖစ္ႏိုင္ေပ။

   ဤအက်ိဳးတရားမ်ားကို ကထိန္ခင္းေသာ အလွဴရွင္မ်ား မလြဲဧကန္

ရေပေတာ့မည္အမွန္ ျဖစ္သည္တကား …..။

မင္းသစ္ေက်ာ္ (အင္းစိန္)

(ဇဗၺဴဒိပ္ ဂ်ာနယ္)

bwar99.blogspot.com