ေလာကဓံကိုခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႔နဲ႔
ဘဝမွာ လိုအင္ဆႏၵေတြ
မမ်ားဖို႔အတြက္
“တစ္ေန႔က်ရင္
ေသရမွာပဲ” လို႔
ေသျခင္းတရားနဲ႔
ပတ္သက္ၿပီး
ဆင္ျခင္ၾကရပါမယ္။
စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းရွိဖို႔
နဲ႔
ဝိပႆနာစိတ္ကေလး
အဆက္မျပတ္ ျဖစ္ဖို႔အတြက္
“အခ်ိန္မေရြး
ေသသြားႏိုင္တယ္” သို႔မဟုတ္
ခဏေန ေသရင္
ေသသြားႏိုင္တယ္” လို႔
ေသျခင္းတရားနဲ႔
ပတ္သက္ၿပီးေတာ့
ဆင္ျခင္ၾကရပါမယ္။
ေသျခင္းတရားကို
အၿမဲသတိရေနတဲ့သူဟာ
ကိုယ္အမွန္တကယ္
လုပ္ရမယ့္
အလုပ္ကိုလည္း
မေမ့ဘူး။
ကိုယ္အမွန္တကယ္
ေျပာရမယ့္
စကားကိုလည္း
မေမ့ဘူး။
ကိုယ္အမွန္တကယ္
စိတ္ကူးရမယ့္
အေတြးကိုလည္း
မေမ့ပါဘူး။
မေမ့တာကို
အပၸမာဒလို႔ ေခၚတယ္။
အပၸမာဒတရားနဲ႔
ျပည့္စံုတဲ့သူဟာ
ေလာကဓံကိုလည္း
ခံႏိုင္ရည္ ရွိတယ္။
ဘဝရဲ႕ အဆံုးသတ္မဲ့
လိုအင္ဆႏၵေတြကိုလည္း
ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္တယ္။
စိတ္ဆိုး၊
စိတ္ယုတ္ေတြ ပယ္ရွားၿပီး
စိတ္ေကာင္း၊
စိတ္ျမတ္ေတြလည္း ေမြးျမဴႏိုင္တယ္။
ဝိပႆနာစိတ္
အဆက္မျပတ္ ျဖစ္ေနေအာင္လည္း
စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္။
ေသျခင္းတရားကို
အၿမဲ သတိရွိေတာ့
ေနျခင္းတရားမွာလည္း
အၿမဲ
သတိလႊမ္းမိုးေနေတာ့တာေပါ့။
အေသမေမ့ရင္
အေနမေမ့တာ သဘာဝပါပဲ။
ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက
(ေရႊပါရမီေတာရ)
(မေသခင္ဘာလုပ္ၾကမလဲ
စာအုပ္မွ)
www.facebook.com/bwar99
No comments:
Post a Comment