သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး

   သီလ (Character)

♠♠♠♠♠♠♠♠♠♠♠♠

   စာလံုးေလးရြတ္ၾကည့္စမ္းပါ .... `သီလ` ... ျပန္ရြတ္လိုက္ .....

   `သီလ` ကို ဘာသာျပန္ဖို႔ရာ ခုနက တို႔တစ္ခ်က္ေျပာလိုက္တယ္။ ဘာေျပာလဲ `သစၥာ` ပဲ။ တကယ္ေတာ့ `သီလ` ဆိုတဲ့ပုဒ္ဟာ စည္းကမ္းဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္တစ္ခုတည္းကိုသာလွ်င္ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ `သီလ`ဆိုတာ ဘာေျပာလဲ။ အေလ့အက်င့္တဲ့။ ဒါလည္း ရတယ္။

   ဘုရား တရား သံဃာ ရွိခိုးေတာ့မယ္ဆိုတာနဲ႔ ေအာက္မွာထိုင္ ဒူးေလးေတြတုတ္၊ လက္အုပ္ကေလးခ်ီသြားတာ၊ ဒါက အက်င့္တစ္မ်ိဳးပဲ။

   သီဟိုဠ္ကြ်န္းကို သြားတရားေဟာေတာ့ သူတို႔ကျပတာမရွိဘူး။ ကြာတာေလးလည္း ထူးတယ္။ မွတ္ထားဦး။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာလည္း `ၾသကာသ` မရွိေတာ့ဘူး။ ထိုင္းဘယ္ကစလဲ ... `အဟံဘေႏၱ` ကစတာ။ သီဟိုဠ္ကြ်န္း ဘယ္ကစတယ္ေအာက္ေမ့လဲ ... `အဟံဘေႏၱ` ေတာင္ မပါေတာ့ဘူး။ `နေမာတႆ` ကစတာ။ အဲဒီေတာ့ ဘာသာေရးက တေျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အၿမီးႏုတ္၊ ေခါင္းႏွတ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဘာက်န္တာရွိမလဲဆိုတာ ေတြးပူစရာျဖစ္ေနတယ္။

   အဲဒီေတာ့ ဒီကေန႔ Traditionally Maintain ေပါ့ ဓေလ့ထံုးစံေတြ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ၾကတဲ့ တို႔တစ္ေတြ ကံေကာင္းတယ္။ အနာဂတ္ သာသနာေတာ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္။ ဒီအေလ့အက်င့္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းထိန္းႏိုင္တာ ဗမာပဲက်န္ေတာ့တယ္။ က်န္တဲ့တိုင္းျပည္ေတြ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာဆိုကြာ ဘာသာေရးအခမ္းအနား သိပ္ႀကီးက်ယ္ေလေလ၊ မြန္ျမတ္တဲ့ဓေလ့ထံုးစံေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလေလပဲ။ ဥပမာ သံဃရာဇာႀကိဳတက္မယ္။ ဘာသာေရးအခမ္းအနား ဘုရင္ႀကီးတက္မယ္။ ၿပီးၿပီ။ မြန္ျမတ္တဲ့ ဓေလ့ထံုးစံ ဘာမွမရွိဘူး။

   `သီလ` ဆိုတဲ့စကားလံုးက အဲဒါေတြအထိ သေဘာရတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ `သီလ` လို႔ေျပာလိုက္ရင္ ငါးပါးသီလေလာက္တင္ ရပ္မထားၾကပါနဲ႔။ အားလံုး ရပါလိမ့္မယ္ ေမတၱသုတ္။ အဲဒီထဲက တစ္လံုးထုတ္ျပမယ္ ...

န စ ခုဒၵမာစေရ ကိဥိၥ၊ ေယန ဝိညဴ ပေရ ဥပဝေဒယံု

န    - ဆိုတာ No - မေျပာနဲ႔ မလုပ္နဲ႔။

ခုဒၵ  - ဆိုတာ ေသးသိမ္ေသးငယ္တာ။

အာစေရ - ဆိုတာ က်င့္တာ။

န အာစေရ - လို႔ ... တြဲဖက္ မက်င့္နဲ႔ မလုပ္နဲ႔။

   ဘာက်င့္ရမွာလဲ ခုဒၵ -ေသးသိမ္ေသာကိစၥပါပဲ မေကာင္းမႈကေလး တစ္စံုတစ္ခုကို ေသးငယ္တယ္။ ေသးေသးေလးပဲ၊ အမႈေလးက ေသးေသးေလးပဲဆိုၿပီး မလုပ္ၾကနဲ႔။ အဲဒါ `သီလ` ပဲ။

   န စ ခုဒၵ မာစေရ ကိဥိၥ - မေကာင္းမႈဆိုရင္ ေသးငယ္ေသာ အမႈကေလးပင္ ျဖစ္လင့္ကစား နည္းနည္းေလးမွ မလုပ္ၾကပါနဲ႔လို႔ ဆိုတာပဲ။ သရဲေျပးဖို႔ရြတ္တာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါရြတ္လို႔ သရဲေတြ မေျပးဘူး။ ဘာေျပးရမလဲ အက်င့္ဆိုးေတြ ေျပးတာ။ တကယ္ရြတ္ရင္ တကယ္ေျပးတာ။ သိပ္အေရးႀကီးတယ္။ လူတစ္ေယာက္ခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း ဘာနဲ႔တည္ေဆာက္ထားလဲ `သီလ` နဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတာ။

   Religion နဲ႔ တည္ေဆာက္လို႔ မရဘူး။

   Worship နဲ႔ တည္ေဆာက္လို႔ မရဘူး။

   Believe နဲ႔ တည္ေဆာက္လို႔ မလံုေလာက္ဘူး။

   အဲဒီေတာ့ ဘဝတစ္ခုကို ဘာနဲ႔တည္ေဆာက္မလဲ .... `သီလ` နဲ႔ တည္ေဆာက္ရမယ္။

   ဘာနဲ႔ထိန္းရမလဲ .... `သီလ` နဲ႔ ထိန္းရမယ္။

   ဘာနဲ႔တိုးတက္ေအာင္လုပ္မလဲ .... `သီလ` နဲ႔ တိုးတက္ေအာင္လုပ္ရမယ္။

   ျမတ္ဗုဒၶမိန္႔တဲ့ စကားတစ္ခြန္းရြတ္ျပမယ္ ...

   `သမိဇၥ်ေတ သီလဝေတာ ယဒိစၦိတံ `

   `သီလ` ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ဘာလုပ္လုပ္ အကုန္ေအာင္ျမင္တယ္တဲ့၊ ဒါေျပာတာ။ အက်င့္ေကာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ဘာလုပ္လုပ္ အကုန္ေအာင္ျမင္တယ္တဲ့။ ဘယ္သူေျပာတာလဲ ... ဗုဒၶေျပာတာပဲ။ ျဗဟၼာမေျပာဘူး။ ဗစ္ရွႏိုး မေျပာဘူး။ ရွီဝ မေျပာဘူး။ God မေျပာဘူး။ အလႅာ မေျပာဘူး။

   အဲဒီနတ္ႀကီးေတြက ငါ့ကိုသာယံု၊ ငါအကုန္လံုး တာဝန္ယူတယ္တဲ့။ မင္းတို႔ ဘဝေကာင္းစားေရးအတြက္တဲ့ ဒီလိုေျပာသြားတာ။ ငါ့မယံုရင္ေတာ့ မင္းတို႔ အကုန္လံုးအပါယ္သြားတဲ့။

   ေစာေစာက ေျပာထားတယ္။ ဗုဒၶဟာ Physician ေဆးသမား။ မင္းတို႔ ငါ့တို႔အားလံုးဟာ ေရာဂါသည္ေတြ။ ေဆးေသာက္ရမယ္။ `ေလာဘ` ေရာဂါေတြ သိပ္ထေနတယ္။ `ေဒါသ` ေရာဂါေတြ သိပ္ထေနတယ္။ `မာန` ေရာဂါေတြ သိပ္ထေနတယ္။

   ျဗဟၼာ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ဗိရွႏိုးေရာ - သွ်ီဝေရာ - God ေရာ - ဘယ္သူမွ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ဗုဒၶရဲ႕ ေဆးနည္းရွိတယ္။

   Buddhism is religion the realistic religion မ်ိဳး။

   ေနာက္တစ္မ်ိဳးရွိတယ္။ ထပ္ေျပာမယ္။ ဗုဒၶက သီလ- ကိုယ္/ႏႈတ္ေပၚမွာ က်င့္။ ဒုစရုိက္ေရာဂါ ေပ်ာက္တယ္။ သမာဓိ- စိတ္ေပၚမွာ က်င့္။ နီဝရဏ- ပ်ံ႕လြင့္ျခင္းေရာဂါ ေပ်ာက္တယ္။ ပညာ- ႏွလံုးသားထဲမွာ ဝိပႆနာက်င့္။ ကိေလသာေရာဂါ ေပ်ာက္တယ္။

   ဒီေတာ့ ကုသမႈက လူနဲ႔တစ္ထပ္တည္းမဟုတ္ေပ။ လူကိုပဓာနထားေဟာတာ ဗုဒၶဘာသာပဲ။

   God တို႔ အလႅာတို႔က ဘယ္မွာလဲ။ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပလို႔ရလား။ မရဘူး။ စိတ္ကူးနဲ႔ ေတြးၿပီး၊ မွန္းၿပီး ကိုးကြယ္ပါ၏။ ကြ်န္ေတာ့္ေရာဂါစေနၿပီ။ ကယ္တင္ပါလို႔ ဆုေတာင္းရတာ သူတို႔ Religion ေတြက။

   အဲဒီလိုဆိုေတာ့ ဒီတိုင္းျပည္မွာ လူျဖစ္ၿပီး ဒီတရားမ်ိဳးကို သိရတာ ကံေကာင္းပါတယ္ေနာ္။ အဲဒီဘဝေကာင္းကို ဖ်က္ဆီးမပစ္ၾကဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ အဲဒါကိုဘာနဲ႔ ထိန္းမလဲ။ `သီလ` နဲ႔ ထိန္းရမယ္။

   အဲဒီေတာ့ Religion နဲ႔ Buddhism ျခားနားျခင္းသိသြားၾကပါၿပီ။ ရွိခိုးကိုးကြယ္ရုံနဲ႔ မျဖစ္ပါဘူး။

   တို႔ Buddhism ရဲ႕ အဓိကက်တဲ့ စကားေျပာဦးမယ္။

   (၁) ပရိယတၱိ

   (၂) ပဋိပတၱိ

   (၃) ပဋိေဝဓ

   ၁။ ပရိယတၱိ

   ပရိယတၱိဆိုတာက - To learn - သင္ျခင္းပဲ။ Learning သင္ေနၾကတာ။

   ၂။ ပဋိပတၱိ

   ပဋိပတၱိဆိုတာက - To practice and to train က်င့္တာပဲ။ သင္ျခင္း က်င့္ျခင္းေၾကာင့္ ဟိုဘက္မွာေပၚလာတဲ့ အက်ိဳးက ဘာလဲ။

   ၃။ ပဋိေဝဓ

   ပဋိေဝဓ ဆိုတဲ့ Understanding နားလည္ျခင္းပဲ။

   ဟိုကေတာ့ - Believe ယံုတယ္။

                    Worship ရွိခိုးမယ္။

                Pray ဆုေတာင္းမယ္။ ဒါပဲ။

   တို႔ကေတာ့-  Learning သင္မယ္။

                    Pratice ေလ့က်င့္မယ္။

                    Understand သိေအာင္လုပ္မယ္။

   အဲေတာ့ တို႔ဗုဒၶဘာသာက လူကိုပဓာနထားၿပီးေတာ့ ေဟာသြားတယ္။ ဒီေတာ့ Buddhism is a human-centric teaching ဗုဒၶဝါဒသည္ လူကို ပဓာနထားၿပီး ေဟာတာ။ Religion is a god-centred teaching အဲေတာ့ လူကိုပဓာနေဟာတဲ့ တို႔ ဗုဒၶဝါဒဟာ ဝါဒေကာင္းတစ္ခုပဲ။ အဲဒီ အစေကာင္းတစ္ခုကို Preserve လုပ္ဖို႔ Promote လုပ္ဖို႔ အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္သည္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ဒီသံုးမ်ိဳးပဲ။ အခုေျပာေနတာကေတာ့ `သီလ` အခ်က္တစ္ခ်က္ထဲပါပဲ။

   `သီလ` ထဲမွာ ... စည္းကမ္းဥပေဒေတြပါတယ္၊ အေလ့အက်င့္ေတြ ပါတယ္၊ ဓေလ့ထံုးစံေတြ ပါတယ္၊ ခံယူခ်က္ေတြ ပါတယ္၊ ဝါသနာေတြ ပါတယ္။ ဒါေတြအားလံုးဟာ `သီလ` ပါ။ အဲဒီ `သီလ` ေကာင္းရင္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ တန္ခိုးႀကီးၿပီ။ ဘဝထိန္းႏိုင္ၿပီ။

   ဒါေၾကာင့္မို႔ Character is power လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။

   မင္းတို႔ တန္ခိုးႀကီးခ်င္သလား ?  

   ၾသဇာအာဏာႀကီးခ်င္သလား ?

   အရာရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားခ်င္သလား ?

   ဘာလုပ္ရမလဲ ?

   ဘာက်င့္သံုးရမလဲ ? .......

   Character (သီလ) ပါ။

   သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး

   ေဒါက္တာအရွင္ဉာဏိႆရ

( Character is power တရားေတာ္မွ ေကာင္ႏႈတ္ပူေဇာ္ပါသည္ )

( စာရုိက္ပူေဇာ္သူ လိႈင္တိုး)

bwar99.blogspot.com