မနုႆတၱဘာေဝါ ဒုလႅေဘာ
------------------------------
ရခဲ့တဲ့ လူ႕ဘဝကို ရေနၾကတယ္။
ရခဲလွတဲ့ လူ႕ဘဝကို ရေနတဲ့လူတိုင္းဟာ
ရရွိထားတဲ့ ဘဝတစ္ခုကို အက်ိဳးရွိေအာင္
အသံုးခ်သြားၾကသလားဆိုေတာ့ အသံုးခ်မသြားၾကဘူး။
ရရွိထားတဲ့ ဘဝတစ္ခုကို မွန္မွန္ကန္ကန္ အသံုးမခ်တတ္ရင္
အခ်ိန္ဆိုတာ တစ္ေန႔ ကုန္ဆံုးလာမွာ ျဖစ္တယ္။
မိမိလုပ္သမွ် ကံအရာေျမာက္ၿပီး အေၾကာင္းတရားေတြအျဖစ္
အက်ိဳးေပးဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္လာမွာ ျဖစ္တယ္။
လူ႕ဘဝရတဲ့ အခိုက္ေလးမွာ
အမွတ္တမဲ့ မေနၾကဘဲ
`သတိသမၸဇည` ရွိၾကရမယ္။
သတိသမၸဇည ဆိုတာ သတိထားၿပီး
ဆင္ျခင္တံုတရားရွိျခင္း ျဖစ္တယ္။
ဒါဟာ အေရးႀကီးဆံုးပဲ။
ေလာကမွာ မစဥ္းစားရင္ ဘာမွမသိဘူး။
စဥ္းစားမႈဟာ အင္မတန္မွ အေရးပါတယ္။
စဥ္းစားႏိုင္ေအာင္ အရာရာကို
သတိထားတတ္ဖို႔ လိုတယ္။
ကိုယ္ရ,ထားတဲ့ ဘဝဟာ
ထာဝရလား တစ္ခဏလား၊
အခ်ိန္ေကာင္းဆိုတာ ထာဝရလား တစ္ခဏလား။
ဘယ္အခ်ိန္ထိေအာင္
ကိုယ္ဟာ အသံုးက်ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္မလဲ။
က်န္းမာေရးဆိုတာ ထာဝရလား တစ္ခဏလား
ဆင္ျခင္စဥ္းစားၾကည့္ရမယ္။
က်န္းမာေနတဲ့အခိုက္ ဘာေတြလုပ္ရမယ္
ဆိုတာကိုလည္း ျပတ္ျပတ္သားသား
ဆံုးျဖတ္တတ္ဖို႔လိုတယ္။
အဲဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ စားကာ, အိပ္ကာ,
ေပ်ာ္ကာ, ပါးကာ, ရွာကာ, ေဖြကာနဲ႔
ဘဝတစ္ခု အဆံုးသတ္သြားရင္ ကိုယ္ရ,ထားတဲ့
ဘဝရဲ႕အက်ိဳးအျမတ္ကို ရလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး။
အင္မတန္မွ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ဒီလူ႕ဘဝႀကီးရဲ႕
အျခားမဲ့ဘဝမွာ အင္မတန္မွ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္တဲ့
အေနအထားမ်ိဳးကို ႀကံဳေတြ႕ႏိုင္တယ္။
မွန္မွန္ကန္ကန္ အသံုးမခ်တတ္ဘူးဆိုရင္
ဤဘဝ၏ အျခားမဲ့ဆိုတာ
အင္မတန္မွ ကပ္ေနၿပီေနာ္။
မ်က္စိေလးမွိတ္သြားတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္
အႀကီးအက်ယ္ ေျပာင္းလြဲသြားမွာ ျဖစ္တယ္။
အေျပာင္းအလြဲဆိုတာ အေကာင္းလည္း ရွိတယ္၊
အဆိုးလည္း ရွိတယ္။
ဒီဘဝ လုပ္ရပ္ေတြေပၚမွာ မူတည္ၿပီး
အေျပာင္းအလြဲဆိုတာ ျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အခုလက္ရွိဘဝဟာ ဘဝေတြထဲမွာ
အေရးႀကီးဆံုးပဲလို႔ ဒီလိုႏွလံုးသြင္းရမယ္။
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္အရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ
(ဒုဂၢတိဘံုသားတို႔၏ အမွာစကား စာအုပ္မွ)
bwar99.blogspot.com
No comments:
Post a Comment