ေသနည္း …… ေနနည္း
--------------------------------------------
♦ ေသတယ္ဆိုတာ ဘာမွဆန္းတာမဟုတ္ဘူး။ ေနတာေလးရပ္သြားတာကို
ေသတယ္လို႔ ေခၚတာ။ အခု မတ္တတ္ရပ္ၿပီး စကားေျပာေနတယ္။ ေျပာေနရင္းတန္းလန္းနဲ႔ ဖ်တ္ခနဲ
ေသသြားတယ္ဆိုၾကပါစို႔၊ ေနတာေလး ဆက္တိုက္ျဖစ္ေနရာကေန ရပ္သြားတာကို ေသတယ္ေခၚတာပဲ။ ေနခ်ိန္တိုင္း
ေနခ်ိန္တိုင္းမွာ ေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ေနမယ္၊ ေကာင္းတဲ့အာရုံနဲ႔ ေနမယ္ဆိုရင္ ေသေတာ့လည္း
ေကာင္းတဲ့စိတ္၊ ေကာင္းတဲ့အာရုံနဲ႔ ေသသြားမွာပဲ။ ေသနည္းကသတ္သတ္၊ ေနနည္းကသတ္သတ္၊ တရားအားထုတ္နည္းက
သတ္သတ္ရယ္လို႔ မရွိပါဘူး။
♦ ဒီေတာ့ ေနနည္းဆိုတာလည္း ေသနည္းပဲ။ ေသနည္းဆိုတာလည္း
ေနနည္းပဲ။ တရားအားထုတ္တဲ့နည္းဆိုတာ ဘာဝနာနဲ႔ ေျပာလိုက္ရင္လည္း တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္တာ၊ သြားရင္းလာရင္း
ဝင္ေလထြက္ေလ မွတ္တာ၊ ဂုဏ္ေတာ္ ပြားတာ၊ စကၠန္႔နဲ႔အမွ် ကိုယ္လုပ္သမွ် အလုပ္တိုင္း၊ ကိုယ္ေတြးသမွ်
အေတြးတိုင္း၊ ကိုယ္ေျပာသမွ် စကားတိုင္းအေပၚမွာ တရားနဲ႔ ယွဥ္ေနမယ္။ တရားလမ္းေၾကာင္း
မတိမ္းေစာင္းဘူး၊ တရားရွိေနမယ္ဆိုရင္ တရားအားထုတ္တယ္လို႔ ေခၚတာပါပဲ။
♦ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုၿပီး သီးျခားလုပ္ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။
ဥပမာ - စာေရးေနတယ္ ဆိုၾကပါစို႔၊ စာေရးတဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ေနတာ ေသဖို႔ျပင္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
ဒါေပမဲ့ စာေရးေနရင္းတန္းလန္းနဲ႔ ဖ်တ္ခနဲ ေသသြားရင္လည္း စာဖတ္ပရိတ္သတ္ကို သိေစခ်င္တဲ့
ေမတၱာ၊ ေစတနာ၊ ျမတ္စြာဘုရားတရားေတာ္ကို အာရုံျပဳေနတဲ့ သဒၶါပညာ စသည္အားျဖင့္ ေကာင္းတဲ့
သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္၊ ကုသိုလ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ ေသသြားတာဆိုေတာ့ ေကာင္းတဲ့ သုဂတိဘံုကို ေရာက္မွာပဲ။
♦ တခ်ိဳ႕ ယာဥ္မေတာ္တဆျဖစ္ၿပီး ေသတယ္ဆိုပါစို႔ ….။
သြားရင္းလာရင္း လုပ္ရင္းကိုင္ရင္းနဲ႔ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ အၿမဲပြားေနမယ္ ဆိုပါစို႔။ ကားက
ဝုန္းကနဲတိုက္လိုက္တာနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားဆိုၿပီး ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို သတိရၿပီး ေသသြားမယ္ဆိုရင္
ေကာင္းရာသုဂတိဘံုကို ေရာက္မွာပဲ။ လူေတြက ကားတိုက္ၿပီး ေသတယ္၊ မေတာ္တဆမႈနဲ႔ ေသတယ္ဆိုရင္
အစိမ္းေသလို႔ ဆိုၾကတယ္။ ေသရင္ မကၽြတ္ဘူး ထင္ၾကတယ္။ အစိမ္းေသေသၿပီး နတ္ျပည္ေရာက္သြားတဲ့
သူေတြ၊ အစိမ္းေသေသၿပီး နိဗၺာန္တစ္ခါတည္း ေရာက္သြားတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
♦ ဥပမာ - ဒီည ၁၀နာရီမွာ ေသမယ္လို႔ ဆရာေတာ္ကို ေသခ်ာေပါက္ကို
တစ္ေယာက္ေယာက္က လာေျပာတယ္ ဆိုပါစို႔။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေျပာရင္ ေသဖို႔ျပင္မယ္ဆိုေတာ့
တရားမွတ္ခ်င္ မွတ္မယ္လို႔ ေျပာမွာေပါ့။ ဘုန္းဘုန္းကေတာ့ ေရးဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ စာေတြကို
အဲဒီ ၁၀နာရီမတိုင္ခင္ ၿပီးသေလာက္ ေရးသြားမယ္။ ဘယ္သူနဲ႔မွလည္း မေတြ႕ေတာ့ဘူး။ စာေရးတဲ့အလုပ္ကလြဲၿပီး
ဘာမွ မလုပ္ေတာ့ဘူး။
♦ စာေရးရင္းနဲ႔လည္း ဝင္ေလထြက္ေလ မွတ္လို႔ရတယ္။
ဂုဏ္ေတာ္ပြားလို႔ ရတယ္။ ေမတၱာပို႔လို႔ ရတယ္။ ကိုယ္ယံုၾကည္တဲ့ အလုပ္၊ ကိုယ္အားသန္တဲ့
အလုပ္၊ ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး ေအးခ်မ္းေစတဲ့ အလုပ္ကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ လြတ္လပ္စြာ လုပ္ေနျခင္းသည္ပင္လွ်င္
ေသဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေနတယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေျပာလို႔ရတယ္။ ေသခါနီးမွာ ဘယ္လိုစိတ္နဲ႔
ေသမယ္ဆိုတာကို သိထားဖို႔ လိုတာေပါ့။ အစြဲအလမ္းနဲ႔ ေသမယ္ဆိုရင္ အပါယ္ေလးဘံု ေရာက္မယ္ဆိုတာကို
သိတဲ့အတြက္ ဘာမွ မစြဲျဖစ္ေတာ့ပါဘူး ….။
ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက
(ေရႊပါရမီေတာရ)
(စံေတာ္ခ်ိန္
သတင္းစာ)
bwar99.blogspot.com
No comments:
Post a Comment